ชีวิตนี้ที่อยากปกป้องเธอ

ณ ร้านเหล้า แห่งหนึ่ง

A.."เมื่ออาทิตย์ก่อนฉันปราบฝูง ‘อิพอส’ รวมกับคนๆนั้นด้วยแหละรู้ไหม..."

B.."ว่าไงนะ?.. อย่างแกเนี่ยนะ?…ไม่เชื่ออ่ะ"

A.."โหยยย..ทำไมถึงพูดแบบนี้ล่ะ!…"

C.."แล้ว?.. เกิดอะไรขึ้นกันล่ะ"

A..."เหอะ!..ฟังแล้วก็อย่าตกใจกันล่ะ"

B..." !! "

C…" ? "

ณ เนินที่ราบสูง เขตแดนทิศตะวันตก อาณาจักรซีเรีย

(โวกเวก)    ผืนดินสั่นสะเทือน

.."พลโล่ตั้งแนวรับ!!.. อย่าให้ฝูงอิพอสผ่านไปได้!… จอมเวทย์สนับสนุนแนวหน้า…ที่เหลือตามฉันมา!"

เสียงตอบรับจากกองกำลังที่ถูกจัดตั้งขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อขับไล่ต้อนฝูงสัตว์ปีศาจอิพอส ให้กลับลงไปยังป่าใหญ่ นำโดยชายวัยกลางคนคนหนึ่ง เขาสวมชุดเกราะอัศวินเก่าๆ ขี่ม้าถือดาบเข้าประทะกับฝูงอิพอส ที่มีขนาดลำตัวเท่าๆกับม้า ขนาดตัวของมันที่ใหญ่ที่สุด ที่เคยถูกบันทึกเอาไว้นั้น มีขนาดเท่าๆกับช้างตัวเต็มวัย

“แย่แล้วครับหัวหน้า!!..ฝูงอิพอส ระลอก2 กำลังมุ่งหน้ามาทางนี้ครับ!!”

หัวหน้า :"ว่าไงนะ?…เกิดอะไรขึ้น!!..แล้วหน่วยหลอกล่อมัวทำอะไรอยู่!!"

ระหว่างบทสนทนาที่เกิดขึ้นบนอานม้านั้น ฝูงอิพอส ระลอก2 ก็ปรากฎออกมาจากริมป่าใหญ่ หนึ่งในนั้นมีขนาดตัวที่ใหญ่พอๆกับช้าง

เขาตัดสินใจเปลี่ยนทิศทางนำกองกำลังที่ติดตามมานั้น มุ่งหน้าลงไปยังฝูงอิพอสที่ปรากฎออกมาจากริมป่า พร้อมกับฝากฝังให้กองกำลังแนวรับ ต้านทานฝูงอิพอสเอาไว้ให้ได้

ศึกนี้ยาวนานกว่าที่คิด ตะวันลับฟ้าเสียงกรีดร้องของผู้คนและสัตว์ปีศาจดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ แสงไฟจากเปลวเพลิงลุกลามไปทั่วบริเวณใกล้มอดดับ

ใบหน้าของชายวัยกลางคนที่เหนื่อยล้าและเต็มไปด้วยเลือดจากบาดแผลของการต่อสู้ในครั้งนี้ ทำให้เขาต้องสูญเสียคนสำคัญไปมาก แม้แต่แขนซ้ายของเขาเองก็ถูกตัดขาด สถานการณ์สิ้นหวัง

อิพอสตัวหนึ่งมุ่งหมายที่จะปิดชีวิตของชายวัยกลางคน แต่ทันใดนั้นเองก็เกิดเสียงระเบิดขึ้น ท่ามกลางทองฟ้าที่มืดมิดกลับมองไม่เห็นดวงดาว มีเพียงแต่…